Relikwie św. Nektariusza na Podlasiu

Do jutra, przez tydzień gościć będą w Polsce relikwie św. Nektariusza, metropolity Pentapolis i cudotwórcy z Eginy. Odpowiadając na zaproszenie Jego Ekscelencji Najprzewielebniejszego Jakuba, Arcybiskupa Białostockiego i Gdańskiego, relikwie wraz z delegacją greckiej Cerkwi odwiedzą też Podlasie, w tym: Białystok, Zwierki, Saki oraz św. Górę Grabarkę. Najbliżej Sokólszczyzny, relikwie będą 20 i 21 listopada, kiedy to przybędą do Supraśla. Bp Andrzej serdecznie zaprasza do odwiedzenia monasteru i uczestnictwa w nabożeństwach, podczas których będzie można pokłonić się przed moszczami świętego. 

Poniżej harmonogram pobutu relikwii w Supraślu

20 listopada - poniedziałek

14.45 - powitanie relikwii, doksologia
15.00 - czytanie żywotu św. Nektariusza
18.00 - powieczerze z kanonem przed Eucharystią w cerkwi św. Jana Teologa
18.30 - monasterska agrypina: wielka wieczernia z oświęceniem chlebów, czytanie żywotu św. Nektariusza, jutrznia (po katyzmach czytanie modlitw przed Eucharystią), nabożeństwo 1 godziny, molebień z akatystem i oświęceniem wody, nabożeństwo 3 i 6 godziny

21 listopada - wtorek

0.00 - Boska Liturgia
3.00 - śpiewanie pieśni z bogogłaśnika
5.30 - Boska Liturgia w cerkwi św. Antoniego Supraskiego
7.15 - pożegnanie relikwii

Św. Nektariusz (Anastasios Kefalas) - metropolita Pentapolis, żył w latach 1846-1920. Urodził się w ubogiej rodzinie w Silivrii Frakijskiej nieopodal Konstantynopola. Po ukończeniu czternastego roku życia opuścił dom rodziny i udał się do Konstantynopola w celu kontynuowania nauki. W 1866 roku wyjechał na wyspę Chios, gdzie przez siedem lat pracował jako nauczyciel. Po ukończeniu trzydziestego roku życia przyjął w miejscowym monasterze Świętych Ojców postrzyżyny mnisze otrzymując imię Łazarz, zaś rok później przyjął święcenia diakońskie, podczas których otrzymał imię Nektariusz.

Dzięki pomocy patriarchy aleksandryjskiego kontynuował edukację teologiczną w Atenach. Po otrzymaniu święceń kapłańskich pełnił posługę w Kairze, gdzie w 1889 r. został wyświęcony na biskupa i mianowany metropolitą Pentapolis. Wskutek intryg miejscowego duchowieństwa został jednak zmuszony do wyjazdu. Powrócił do Aten, gdzie został wykładowcą jednej z ateńskich szkół teologicznych. Święty zajął się również wydawaniem publikacji, które uzyskały szeroki rozgłos. Zgodnie z relacjami współczesnych Nektariuszowi ludzi, przez cały ten czas święty każdą wolną chwilę poświęcał modlitwie, szczególnie wieczory i noce. Skupiał wokół siebie wielu ludzi, których prowadził duchowo. W 1907 roku część kobiet, którymi się opiekował wyraziła chęć poświęcenia się życiu monastycznemu. Wydarzenie to zainspirowało świętego do założenia żeńskiego klasztoru. Po licznych poszukiwaniach odpowiedniego miejsca wybrał wyspę Egina. Monaster został poświęcony Trójcy Świętej. W 1908 roku św. Nektariusz zrezygnował z życia uniwersyteckiego i sam osiadł na Eginie, gdzie poświęcił się organizowaniu monasteru i pracy nad kolejnymi publikacjami. Jeszcze za życia zyskał sławę cudotwórcy i jasnowidza, do którego udawały się rzesze wiernych z całej Grecji. 

Św. Nektariusz zmarł w 1920 r. i został pochowany na terenie monasteru. Gdy po ponad ćwierć wieku otwarto jego grób, okazało się, że jego ciało nie uległo rozkładowi. Według świadków z grobu wydzielał się cudowny zapach. Jednak gdy relikwie przeniesiono 2 września 1953 roku z grobu do cerkwi okazało się, że z ciała pozostały jedynie kości. Sens tego zajścia wytłumaczył święty objawiając się jednemu młodzieńcowi. Zgodnie z jego słowami Bóg dopuścił do rozkładu relikwii aby jego kości mogły rozprzestrzenić się po całym świecie, gdziekolwiek tylko będzie znajdować się poświęcona mu cerkiew. 
Obecnie święte relikwie znajdują się w monasterze Świętej Trójcy na Eginie. Kanonizacja św. Nektariusza odbyła się w Konstantynopolu w 20 kwietnia 1961 r. 

To nie pierwsze relikwie świętych, które ostatnimi czasy przybyły do naszego kraju. W 2014 r. tysiące ludzi w różnych zakątkach Polski oddawało cześć relikwiom św. Marii Magdaleny, rok później w Polsce gościły moszczy św. Spirydona z Tremituntu, zaś w ubiegłym roku Wierni mogli pokłonić się przed relikwiami św. Matrony Moskiewskiej oraz św. męczennika i uzdrowiciela Pantelejmona.

 

Adam Matyszczyk