Zmarł o. Archimandryta Gabriel. Wiecznaja Pamiat'

Z przykrością i smutkiem przyjęliśmy wiadomość, iż 22 listopada br., w godzinach wieczornych zmarł o. archimandryta Gabriel ze skitu św. Antoniego i Teodozjusza Pieczerskiech w Odrynkach. Duchowny urodził się na Sokólszczyźnie i był związany z naszym regionem.

Archimandryta Gabriel urodził się w 1964 roku w Sokółce. Był absolwentem Wyższego Prawosławnego Seminarium Duchownego oraz Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Od początku swojej drogi mniszej związany był z monasterem Zwiastowania Bogurodzicy w Supraślu, gdzie 6 kwietnia 1986 roku otrzymał postrzyżyny małej schimy, otrzymując imię Gabriel - na pamiątkę archanioła Gabriela. 7 kwietnia 1986 roku z rąk ówczesnego biskupa białostockiego i gdańskiego Sawy otrzymał święcenia diakońskie, zaś 30 listopada 1986 roku święcenia kapłańskie. 21 maja 1998 roku o. Gabriel został podniesiony do godności archimandryty. 1 maja 2000 roku został mianowany namiestnikiem monasteru w Supraślu oraz proboszczem parafii przyklasztornej. 17 lutego 2007 roku obronił rozprawę doktorską. W kwietniu 2008 r. Sobór Biskupów Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego wyznaczył o. Gabriela do przyjęcia chirotonii biskupiej i objęcia funkcji wikariusza diecezji przemysko-nowosądeckiej, z tytułem biskupa gorlickiego. Duchowny funkcji tej jednak nie przyjął, wielokrotnie podkreślając, iż nie czuje się godny do przyjęcia tak wielkiego wyróżnienia. Ostatnie lata życia o. Gabriel wiódł w jedynej pustelni prawosławnej w Polsce - skicie św. Antoniego i Teodozjusza Pieczerskich w Odrynkach, gdzie prócz organizowania życia monastycznego zajmował się także zielarstwem i leczeniem ziołami.

Nikt z uczestników tegorocznej pieszej pielgrzymki z Sokółki na Św. Górę Grabarkę, która po raz pierwszy w swojej historii wiodła właśnie przez Skit w Odrynkach, nie przypuszczał, iż było to ostatnie spotkanie z o. Gabrielem. Urzekło nas zarówno to mistyczne miejsce jak i gościnność archimandryty. Teraz symbolicznym zdaje się widok o. Gabriela, który czuwa byśmy bezpiecznie przeszli przez rzekę po drewnianej kładce i jego modlitwa, by nie zmoczył nas wówczas deszcz. 

Wiecznaja pamiat' o. Gabrielu. Chrystos Woskresie!

 

Adam Matyszczyk